We wtorek 5 września o godzinie 17:00 odbędzie się pierwszy z dwóch finałowych meczów Ekstraligi U24. Gospodarzem 1. spotkania będzie Enea Stal Gorzów, która podejmie ekipę Orlen Cellfast Wilków Krosno.

Żarty się skończyły

Druga edycja Ekstraligi U24 powoli dobiega końca. Na tym poziomie rozgrywkowym nie rozgrywa się play-offów ani półfinałów. Dwie najlepsze ekipy po 16 swoich meczach awansują do wielkiego finału (który rozgrywany jest w takiej samej formie jak finał PGE Ekstraligi) i walczą o złoty medal.

Enea Stal Gorzów już wcześniej poprawiła zeszłoroczne osiągnięcie. W sezonie 2022 gorzowianie w tabeli zajęli bowiem 4. miejsce. Teraz zaś w najgorszym przypadku mają 2. pozycję.

Rywalami Stalowców będzie krośnieńska Wataha. Zawodnicy U24 Orlen Cellfast Wilków Krosno zakończyli rundę zasadniczą na pozycji lidera.

Jak radził sobie nasz rywal?

Krośnianie przez długi czas nie zanotowali straty punktów. Dopiero w 13. rundzie punkt i to na ich terenie ugrała Arged Malesa Ostrów Wielkopolski, której udało się zremisować w tamtym spotkaniu. Ubiegłoroczni mistrzowie do końca walczyli o wywiezienie z tego trudnego terenu kompletu “oczek”, lecz im to się nie udało. Wataha później kolejny punkt straciła dość niespodziewanie w Toruniu. Na Motoarenie padł remis głównie dzięki znakomitej postawie Nicolaia Heiselberga, który nie dał się ani razu pokonać zawodnikom z Krosna.

Jedyny raz waleczna Wataha przegrała… w Gorzowie Wielkopolskim. Podczas spotkania z Eneą Stalą Gorzów padł wynik 49:41. W związku z tym żadna z drużyn nie wywalczyła punktu bonusowego.

Filarem krośnian jest Marko Levishyn. Żużlowiec z Ukrainy występuje również na 2. ligowych torach w barwach drużyny z Tarnowa. Zawodnik ten jest bardzo utalentowany i waleczny. W 2020 roku tylko przez swoje 2 upadki stracił szansę nawet na złoty medal indywidualnych mistrzostw świata juniorów w Pardubicach. Co ciekawe Levishyn w ubiegłym sezonie w półfinale Speedway of Nations w Vojens pokonał Bartosza Zmarzlika. Ponadto Ukrainiec to 3. najskuteczniejszy zawodnik w rozgrywkach Ekstraligi U24 w obecnym roku. W czołowej 20. plasują się również Szymon Bańdur, a także Krzysztof Sadurski.

Droga Stalowców do finału

Już rok temu ekipa z Gorzowa Wielkopolskiego stawiana była jako faworyt do walki o medale. Wtedy jednak Stalowcy musieli zadowolić się z 4. lokaty. W tym sezonie od początku pokazali, że finał jest w ich zasięgu. Gorzowianie seryjnie wygrywali mecze, a nie licząc dwóch spotkań, gdzie jechali w poważnym osłabieniu (chodzi o wyjazdowe mecze z Lublinem i Grudziądzem) przegrali w zaledwie 3 spotkaniach i to na trudnych terenach – w Krośnie (49:41), w Lesznie (47:43) i w Ostrowie (48:42). W dwóch ostatnich przypadkach udało się wywalczyć punkt bonusowy. Co ciekawe jedyną drużyną, która w dwumeczu okazała się lepsza od gorzowian jest… Motor Lublin. Wynika to z faktu, że podczas 1. pojedynku tych ekip (58:32), Enea Stal Gorzów nie wystawiła w związku z wydarzeniami z meczu PGE Ekstraligi w Lesznie pełnego składu liderów. W rewanżu Stalowcom prawie udało się doprowadzić do remisu w dwumeczu, lecz finalnie zabrakło do tego zaledwie punktu.

Enea Stal Gorzów nawet w osłabieniu niemalże zawsze stawiała opór rywalom. W Toruniu już na początku zawodów kontuzji ręki nabawił się Mathias Pollestad. Pomimo utraty Norwega, Stalowcy zdołali zwyciężyć na Motoarenie. W Grudziądzu zaś mimo braku Oskara Palucha i Wiktora Jasińskiego cały zespół wspiął się na wyżyny i zabrakło tylko punktu, aby z ulicy Hallera wywieźć remis.

W czołowej 10. pod względem serii biegopunktowych znajduje się dwóch Stalowców. Wiktor Jasiński okupuje 4. lokatę, a Oskar Paluch 5. W czołowej 15. znajduje się również Mathias Pollestad. Norweg w klasyfikacji najskuteczniejszych zawodników Ekstraligi U24 plasuje się na 13. pozycji.

Awizowane składy:

Orlen Cellfast Wilki Krosno:

1. Krzysztof Sadurski

2. Piotr Świercz

3. Bastian Borke

4. Jan Macek

5. Miłosz Duda

6. Denis Zieliński

7. Szymon Bańdur

Enea Stal Gorzów:

9. Jakub Stojanowski

10. Wiktor Jasiński

11. Michael West

12. Andreas Olsen

13. Mathias Pollestad

14. Villads Nagel

15. Oskar Paluch

Udostępnij