W kolejnej odsłonie naszego cyklu przybliżymy sposób działania tłumika.
Wszyscy pamiętamy burzę, jaka powstała po wprowadzeniu tłumików nowego typu. Pierwsze informacje o planach rewolucyjnej zmiany tych urządzeń dotarły do środowiska żużlowego w 2009 roku, ale wskutek przedłużających się protestów, dopiero w ubiegłym sezonie weszły one do powszechnego użytku. W porównaniu do wcześniej stosowanych różnią się przede wszystkim tym, że nie mają swobodnego przelotu spalin, co powoduje większe obciążenie dla silnika i przegrzewanie się samych tłumików. Dzięki takiemu rozwiązaniu zredukowano poziom hałasu z około 95dB do około 85dB, co było głównym argumentem zwolenników nowego typu urządzeń.
Regulamin Międzynarodowej Federacji Motocyklowej (FIM) stanowi, że rury wydechowe i tłumiki muszą spełniać wszystkie warunki dotyczące kontroli głośności. Zakończenie rury wydechowej musi być poziome i równoległe do osi podłużnej motocykla (z tolerancją +/- 10°) na długości co najmniej 30 mm. Spaliny muszą być wyrzucane do tyłu w taki sposób, aby nie wznosiły kurzu, który mógłby przeszkadzać innemu zawodnikowi. Odległość pomiędzy tłumikiem a oponą nie może przekroczyć 60 mm (z tolerancją +/- 10mm).
Rura wydechowa musi być zamocowana do głowicy silnika i ramy za pomocą co najmniej trzech uchwytów (mocowanie do głowicy silnika liczy się jako jeden z tych uchwytów). Tłumik musi być zamocowany do ramy za pomocą przynajmniej jednego uchwytu. Dodatkowo, ze względów bezpieczeństwa, tłumik musi być zamocowany do ramy, na 1/3 długości z przodu tłumika, jeszcze jednym elastycznym elementem (może to być drut stalowy o średnicy minimum 3 mm, albo mocna stalowa sprężyna).
Zewnętrzna średnica pojedynczej rury wydechowej nie może być większa niż 50 mm i musi być stała na całej długości. Tłumik od strony wlotu musi być rozbieralny w celu przeprowadzenia kontroli. Jego przekrój od strony wylotu musi być stały na długości co najmniej 50 mm, nie może mieć większej średnicy wewnętrznej niż 45 mm. Tłumik nie może być perforowany, mieć nacięć, otworów itp.
Tłumik pod żadnym pozorem nie podlega tuningowi. Jedyną dopuszczalną regulacją pozostaje głębokość osadzenia rury wydechowej w tłumiku z zastrzeżeniem jednak, że układ wydechowy nie może wystawać poza obrys tylnego koła, a także nie może kończyć się przed osią tylnego koła.
W sezonie 2012 homologację FIM posiadało czterech producentów i pięć rodzajów tłumików:
1. AKRAPOVIC – nr homologacji: FIM TRS 2010/05 (do 31.12.2014)
2. PRODRIVE – nr homologacji: FIM TRS 2010/09 (do 31.12.2014)
3. KING – nr homologacji: FIM TRS 2010/11 (do 31.12.2014)
4. DEP – nr homologacji: FIM TRS 2015D (do 31.12.2015)
5. DEP – nr homologacji: FIM TRS 1110 (do 31.12.2014)
Koszt jednego tłumika waha się w granicach 1000-1400 zł, natomiast kompletny układ wydechowy to wydatek rzędu 2000 zł.
Kompletny układ wydechowy w motocyklu żużlowym, choć pozornie prosty w budowie, składa się z kilkunastu części, z których najważniejsze to:
1. Kolektor wydechowy
2. Rura wydechowa
3. Sprężyna rury wydechowej
4. Uchwyty rury wydechowej i tłumika
5. Złączka metalowo-gumowa
6. Tłumik
„